Over een week is het zover:  de voorstelling van PIT. Vrijdag 15 oktober 2021.

En ik, Jochanan, speel niet. Ik presenteer. Presenteren is naast spelen mijn grote liefde.

En bij Pit is dat extra leuk. Want naast het presenteren, stel ik de avond ook samen. Ik kies en schrijf de scenes. Samenstellen. Dat is een vak apart.

Ik neem je even mee in hoe dat verloopt. Dat samenstellen. [on onderin een scène die ik wél goed vond, maar het niet gehaald heeft].

Van alle pitters krijg ik scènes toegestuurd. Het liefst allemaal in de juiste format [.doc en titel met datum etc]. O ja, over het schrijven scene’s, over HOE je dat doet. Dat is echt een verhaal apart. In het kort: de tekst die Peter de Baan uitspreekt tegen de acteurs [Gijs, Pierre, jullie zijn voordat de tandarts bij …. ] daar is een boel tijd aan besteedt. De opzet van de scene is een spinsel van, in dit geval een Pitter, en soms iemand van buitenaf.

De tekst die vrijdag tegen de acteurs wordt uitgesproken, die schrijf ik wel. De inhoud dus niet.

Enfin, het gaat nu niet over scène schrijven, maar over het samenstellen van de avond. Dat wil zeggen: welke scènes worden er gespeeld, welke volgorde, welke sfeer aan het begin van de avond, hoe gaat het publiek de pauze in, hoe openen we na de pauze, waarmee knallen we eruit etc. ?

Ik krijg dus van alle pitters scenes. Sommige sturen er 2, andere hebben inspiratie voor 4. En ook hebben we een vergaarbak aan ‘wel geschreven-maar-ongespeelde-scenes’ in onze online drive. Al met al maakte ik de keuze voor ongeveer 50 scenes.

Let wel: de voorstelling heeft normaliter ongeveer 10 scenes.

Samen met speler Rowy, die niet speelt, want-een-speler-die-speelt-die-stelt-niet-samen- selecteerden we de 16 beste scenes. En we pasten de scènes aan. Poetsten ze op, maakten ze spice-ier, Of korten we in, of brachten we extra elementen toe.

Daar was een paar uur overleg voor nodig.  Dat zijn intensieve, spelerige overleggen. Met af en toe hand-voor-de-mond- en opperste verbazing. En schaterlach.

En die 16 scenes heb ik laten lezen aan bekenden, en die vonden er wat van. En dat nam ik mee, en ik paste de scènes soms wel en soms niet aan. En ik korte het in tot die 11 scenes. 10 standaard en 1 reserve.

En dan de volgorde. De volgorde van de scènes.

Begint de PIT avond met een groeps-scène? Met 8 mensen ? Dat is nogal pittig voor de pitters. Of wellicht toch met een duo scene starten ? Of, juist eens experimenteel, beginnen met een solo, of met muziek? Of iets nieuws, iets on-ontdeks?

Het wordt een trip voor de spelers, Het is al een soort trip voor mij nu.

En het wordt een trip voor publiek.

En er zijn geen kaarten meer. Helaas.

De volgende keer zijn jullie weer van harte welkom.