De vloer op….

Het is 20 uur. De voorstelling begint, publiek komt binnen, wij, spelers van PIT staan al op de vloer.

Zoals bij elk optreden spreken we af dat we tijdens de binnenkomst niet de zaal inkijken en zoals altijd doe ik het stiekem wel. Zitten er bekenden in de zaal, wie gaat er op de eerste rij zitten, is iedereen al binnen? En altijd is het weer spannend, wat gaat de avond brengen?

Ik hoop dat ik veel mag spelen en tegelijk is het ook zo spannend of het lukt. Scène 1; een groepsscène; met zijn allen de vloer op en de kop is eraf. We zijn begonnen, gefocust en

betrokken en bovenal barsten we van de zin om te spelen.

Bij PIT spelen is net als heel hard gekieteld worden. Gierend van de lach roepen: ‘Help, niet doen, STOPPEN’, en ondertussen… wat is het leuk en je hoopt dat het niet stopt en dat de avond nog lang mag duren.

22.30 uur. Met natte oksels staan we in de kleedkamer. Wat ging goed en waar sloegen we de plank mis?! Met een biertje in de hand staan we in de foyer te bedenken wat we ook nog hadden kunnen doen…… Er start bijna weer een nieuwe scene.

Maar helaas we worden eruit gezet, de bar gaat dicht en wij moeten naar bed. Nee, niet naar bed, ik wil nog spelen!!

Dees Verhoeven,  Speler Theatergroep PIT