This content has been archived. It may no longer be relevant

“Ga jij weg bij PIT? Echt waar? Weet je het zeker? Kun je niet blijven?”

‘Ja… Ja… Ja… Euh… Nee… Nee…’

Mijn PIT-avontuur loopt langzaamaan ten einde. Na drie seizoenen steek ik m’n hand – een tikkeltje weemoedig – in de lucht en zeg ik PIT en daarmee ook Nijmegen gedag. Iets waar ik lang tegenop heb gekeken, want geloof me: deze keuze was niet gemakkelijk.

Maar… in april 2014 kwam mijn droom uit: ik werd aangenomen op de Academie voor Theater in Tilburg! Hier wilde ik mezelf met m’n hele ‘hebbe en houwe’ instorten. Daarbij kwam ook het feit dat mijn vriendin en ik een beetje klaar waren met de lange afstand die zich tussen ons bevond en besloten we om op zoek te gaan naar een mooi appartementje voor ons samen in the big city: Amsterdam!

Met veel geluk ging het allemaal sneller dan verwacht. Op 14 december verliet ik Nijmegen, de stad die ik 5 jaar lief heb gehad, en verhuisde ik met heel m’n inboedel naar Amsterdam, de stad waar ik beetje bij beetje ook smoorverliefd op word.

Nu zo’n twee maanden later wordt het werken en wonen in Amsterdam, twee volle dagen studeren op de theateracademie in Tilburg me iets te veel om dat te combineren met mooi, lief PIT in Nijmegen. Daarom besloot ik dat 7 februari mijn laatste voorstelling zou zijn en dat ik tijdens het PIT-weekend eind maart officieel afscheid neem van de meest liefdevolle groep op deze aardbol. Met pijn in m’n hart, maar de focus gaat nu naar ergens anders.

Drie seizoenen PIT, dertien uitverkochte voorstellingen en een honderdtal trainingen hebben me meer gebracht dan wat ik had durven dromen. Ik heb me kunnen ontwikkelen als improvisatieacteur – ongetwijfeld veruit de engste en moeilijkste theatervorm die er bestaat, ik heb gewerkt met inspirerende trainers, uitdagende scènes mogen spelen, mooie reacties ontvangen van het publiek, maar bovenal het allerbelangrijkste: gespeeld, gepraat, gelachen, gehuild en genoten met stuk voor stuk prachtige mensen: mijn grote Nijmeegse familie.

Vanaf het komende voorjaar zal ik voortaan aan de andere kant van de theaterzaal zitten om te genieten van mijn dierbare groep vrienden. En die drie seizoenen PIT stop ik in een klein doosje en bewaar ik dicht bij me om er elke dag een beetje van na te genieten.

Dit pakt niemand me meer af!

Jurriën Trappel

Wil je zelf spelen bij PIT?
We zijn benieuwd naar je. Vul hier je gegevens in.